Zuid Afrika, we hebben het gehaald

Ik zie ineens dat we gewoon 2 maanden in Zuid Afrika zijn geweest….

Bijna 19 geleden was ik er ook, toen 3 maanden op reis met Ruud. Ik hoorde op de Sani pass dat ik een neefje had gekregen. Daan heeft nu zijn rijbewijs gehaald. Time flies…

Ik zag er wel een beetje tegenop om hier rond te reizen. Teveel verhalen van mensen die beroofd of aangevallen zijn. Meer voorzorgsmaatregelen moeten nemen. Dit gevoel had ik toen ik de eerste keer in Zuid Afrika was, ook. Nou ja, voor de zekerheid maar vast wat pepperspray gekocht. Mensen worden nogal eens beroofd bij stoplichten / onderweg. 

Maar…. We hebben een hele leuke tijd gehad, zonder problemen. We zijn in een zucht door de douane aan beide kanten, gratis visum voor 3 maanden. 

We kwamen aan bij Orangeriver bij een leuk guesthouse. Daar hoorden we dat het flowerseason is in de West Kaap. Via een nationaal park met geweldige 4x4 wegen richting kust gereden. En inderdaad, op veel plekken heel veel gele en oranje bloemetjes waardoor de bergen en de heuvels vaak overdekt lijken met een bloemenkleed. Er zijn nog steeds weinig toeristen onderweg al zitten er in dit gebied wel veel oude (re) zuidafrikanen. Deed me beetje denken aan de Keukenhof haha. Er zijn nogal wat mensen die lang onderweg zijn. Huis verhuurd en maanden in eigen land rondreizen. Lokalen en internationals betalen verschillende entree-en soms ook campingprijzen, lokale pensionado’s krijgen vaak korting en als je langer op een camping blijft staan betaal je ook minder. Zo is het goed te doen voor veel mensen want ook hier zijn de prijzen flink gestegen.

Het noordwesten van zuid afrika is over het algemeen droog en schraal maar ook hier wonen mensen, al zijn het er niet zoveel. Hier zien we ook de armere blanke boeren, Afrikaners, die het zwaar hebben omdat er weinig water is. Het is een wat ruiger gebied, ik blijf dat altijd mooi vinden, ook omdat je veel vergezichten hebt. We kamperen aan de kust in een nationaal park, met de zee een paar meter van ons af. Het is lente maar de hevige wind maakt het fris. We hebben voor de wildparken een zgn wildcard gekocht. Voor ongeveer 330 euro heb je als couple gratis toegang tot alle wildparken die aangesloten zijn bij de South African National Parks en dat zijn er nogal wat. Veel hebben er campings, al dan niet met faciliteiten. Aan de kust was bijv wel een zgn droptoilet maar geen douches etc, het is wildkamperen maar dan op plekken waar wel een braai is en waar het afval wordt opgehaald. In het westen is ook een groot diamantgebied. We gingen naar een minimuseum waar een oude man verhalen ophaalde uit zijn tijd als duiker in de diamantindustrie. Geweldig om zijn verhalen te horen maar ook hier in het stadje valt niet terug te zien dat er zoveel geld mee is verdiend, het blijft weer treurigheid troef met veel drankwinkels en winkels met tweedehands spullen.

We rijden verder door diverse nationale parken, komen uit bij het grootste quivertree forest van zuid afrika, kamperen er vlak naast omdat de camping gesloten is. Zo tegen onze verwachting in, toch nog aan het wildkamperen :-

Gaandeweg wordt alles groener, komen we in de sinaasappelgebieden en later in de wijnstreken. Ongelooflijk hoe groot het verschil is met het kale noorden. Ook heel bijzonder; heel veel industriegebieden, grote winkelgebieden, dat hebben we het afgelopen jaar niet gezien.

Uiteindelijk aangekomen in Kaapstad, stad van enorme luxe maar ook enorme armoede en waar de meeste mensen al een paar maanden last hebben van stroomstoringen die tot wel 16 uur per dag kunnen duren. Mensen krijgen een schema wanneer ze al dan geen stroom hebben, ze worden er tureluurs van. Wij zaten in een heel gezellig wijkje, in de buurt van een ziekenhuis waardoor er wel electra was. Wat een luxe; een prachtig appartement van 3 verdiepingen met een hot tub op het dak met uitzicht op de Tafelberg. Ook heel fijn; in Kaapstad een hele goede tandarts gevonden die me binnen no time aan een nieuwe kroon hielp.  Wij kunnen weer een jaar verder zonder problemen als het goed is.

In Kaapstad kwamen Chris, Sonja en Herman over en met hun hebben we heerlijke 3 weken gehad. We hebben Vespa motoren gehuurd en zijn daarmee op pad gegaan. Daarna zijn we de Gardenroute opgegaan. We hebben walvissen gespot bij Hermanus, een prachtig gezicht als de vinnen en de staart uit het water komen. We zijn dolfijnen en haaien gaan spotten vanaf een boot waarbij er een hele grote witte haai onder onze boot zwom.  We zijn gaan ziplinen in Tsitsikamma en we zijn naar Addo elephant park, Shlushluwe NP, st Lucia wetland park en Kruger geweest. We  hebben minstens 100 olifanten gezien, veel hippo’s, behoorlijk wat buffels en neushoorns en als hoogtepunt bij een avonddrive in Kruger, leeuwen met jonkies die  een zebra oid aan het verorberen waren, een vrouwtje dat langsliep en 2 mannetjes die midden op de weg lagen en ook niet weggingen. We gingen natuurlijk voor de big 5, hebben het luipaard niet gezien maar dit maakte alles goed. Het was behoorlijk doorrijden om vanuit Kaapstad naar Johannesburg te rijden in 3 weken maar gelukkig hadden we nog wat tijd over voor de overheerlijke sundowners aan het eind van de middag en regelmatig een braai. Uiteraard wel iedere nagenoeg iedere avond een kampvuur.  Erg leuk en fijn om iedereen weer te zien.

Het was ineens erg stil toen ze weg waren. Wij zijn doorgereisd naar een camping die zo’n 35 km buiten het centrum van Johannesburg ligt. We moeten weer bezig met de techniek van de wagen en alles kost echt erg veel tijd, ondanks de hulp die we krijgen. Uiteindelijk wel nieuwe luchtfilters kunnen krijgen en zowaar nieuwe banden. Na ruim 35.000 km hebben we nog geen lekke band gehad maar hebben ze wel ernstig te lijden gehad door de onverharde wegen die we vooral gehad hebben. Ze zouden ongetwijfeld nog een tijd mee kunnen maar we weten niet of we in andere landen deze specifieke banden kunnen vinden. Zelfs in Zuid Afrika viel het niet mee. Je wil onderweg ook niet zonder komen te staan… Dus nu ook nieuwe banden. Uiteindelijk hebben we ook een nieuwe voorruit kunnen vinden, die van ons had krassen maar geen raam dat open kan met een hor. Die hadden we wel graag gehad maar zo is het ook wel te doen. Verder veel spullen gekocht voor de rest van de reis bijv een nieuw trapje, oliefilters, waterfilters en een nieuwe accu. Ik ben vooral heel erg blij met onze nieuwe fridge / freezer. De hele vriezer ligt vol met wild en een lekkere steak en groente want we gaan ervan uit dat we dat voorlopig niet meer krijgen. 

De camping is prima maar er is bijna geen kip en het was wel weekend dus ineens besloten om naar een backpacker hostel te gaan bij het centrum. Nou, het was een hele belevenis daar. We zaten in een opkomend wijkje met veel streetart waar sommige straten veilig waren maar dat kan ineens anders zijn een straat verder. Wij zijn met een tour meegegaan door onze wijk en door het centrum van Johannesburg. Het centrum was een aantal jaren geleden echt no-go area. Vanaf de jaren 80 werd het centrum verlaten door veel bedrijven en inwoners en overgenomen door mensen die de gebouwen bezetten. Er was heel veel criminaliteit. De laatste jaren hebben ze veel gebouwen weer ontzet en kun je er overdag redelijk veilig rondlopen. Ik zou me alleen op sommige stukken echter echt niet veilig voelen. Het is weekend en we zijn in Johannesburg dus toch maar een poging tot uitgaan gedaan. Eerst een dutje want we zijn echt niet meer gewend om laat naar bed te gaan. Tegen de avond loopt ons straatje vol met mensen, keiharde muziek, mensen aan het dansen in de straat, aan het drinken. Heel levendig. Er zijn wat restaurantjes, we hebben heerlijk gegeten en uiteindelijk in een club beland aan de overkant van onze straat. Sieraden af, niets bij me, Rein alleen een creditcard. We waren de enige blanken, beveiliging binnen en buiten en de meest geweldige uitsmijter die alles heel goed in de gaten hield en meteen ingreep voordat er problemen ontstonden. Het was echt een topuitgaansavond, lekker gedanst, goede muziek, aardige mensen.

Uiteindelijk de volgende dag nogal brak een paar uur in het apartheidsmuseum doorgebracht, erg indrukwekkend. Het blijft bizar hoe de apartheid heeft kunnen ontstaan en vooral wat dat betekende voor de mensen. Bij gemengde huwelijken kon het bijvoorbeeld betekenen dat de partner niet meer bij je kon wonen, dat kinderen al dan geen blanke waren, afhankelijk van hun huidskleur. De Indiers waren tegen de apartheid en hun werd het stemrecht ontnomen die ze wel gedeeltelijk hadden. Mensen moesten vanuit Johannesburg gedwongen verhuizen naar bijvoorbeeld Soweto en verder de meer bekende consequenties als gescheiden onderwijs, vervoer etc. Ook van de historie en bezetting door de Nederlanders en Engelsen word je triest. De bevolking mocht in eerste instantie maar 8% van hun eigen land houden. Te bizar voor woorden. Als je er over nadenkt, is het eigenlijk een wonder dat mensen zo verschrikkelijk aardig tegen ons zijn. 

We lezen nog steeds dagelijks de krant uit Nederland. Hier in het toch moderne Zuid Afrika hebben mensen dagelijks te lijden onder de stroomonderbrekingen, de loadshedding, het is tegenwoordig onderdeel van het dagelijks bestaan en grote ergernis en frustratie. Behalve dat je er thuis last van hebt, duurt het vervoer ook veel langer omdat de stoplichten niet werken, hebben supermarkten soms bepaalde versproducten niet etc. Er is meer huiselijk geweld. Oorzaken hier zijn achterstallig onderhoud en corruptie of combi daarvan. Als dit het niet is, dan hebben ze wel last van problemen bij de waterbedrijven waardoor er niet de hele dag water is. Ook hier zijn de dieselprijzen enorm de lucht ingeschoten waardoor het heel erg duur is om een toch al dure generator draaiende te houden. Verder is de criminaliteit enorm toegenomen, die bovendien ook erg gewelddadig kan zijn. Vandaag in de krant dat er 7 straatverkopers van kippenpoten zijn neergeschoten nadat ze beroofd werden. De Zuid Afrikanen zien het over het algemeen de toekomst van hun land vrij somber in. 

Maar, ondanks alle problemen… Het is een prachtig land met gevarieerd landschap. We zijn alleen maar heel aardige mensen tegengekomen. Vergeleken met West Afrika is het superontwikkeld en voor de kampeerder een waar walhalla. 
 

Mijn onbetaald verlof is verlengd tot 15 september 2023. Blij met Parnassia als werkgever. We blijven dus nog even weg.

De kwaliteit van de foto’s zal vaak beter zijn want Sonja was zo lief om me haar camera uit te lenen. Blij mee, vooral om in de parken te fotograferen.

Wij rijden nu richting de grens met Mozambique, tijd om even “ vakantie” te houden.

bedankt voor alle reacties!