Tanzania

Tanzania, blijkt dat ik het al die tijd verkeerd heb uitgesproken, hier ligt de klemtoon op de tweede lettergreep. En ineens spreken de mensen veel minder engels en is de taal Swahili. We kunnen ineens niets meer lezen..

Geen hordes mensen die lopen of fietsen, nu honderden vrachtwagens die vanaf Dar es Salaam, een van de grootste havens in Oost Afrika, het binnenland inrijden, vaak op weg naar omringende landen. Het is nu veel drukker dan normaal omdat de haven in Zuid Afrika nog niet volledig functoneert. De wegen zijn er niet op berekend en dus reizen we hier in een slakkentempo, 9 uur over 300 km is normaal. Het zijn vrijwel overal 2 baanswegen, met heel veel doorgetrokken strepen en heel politie die controleert. Het is geen doen om niet in te halen want vaak zit er een enorm zwaar beladen vrachtwagen tussen die een heuvel opkruipt met ongeveer 10 km per uur. Wij hebben tot nu toe nog maar 1 bekeuring binnen, alle overtredingen kosten $13, ik ken mensen die hadden er 5 op een dag…

Het is mooi; groen, heuvels en bergen. Het is minder arm, er zijn betere huizen met betere daken, er zijn wat prive-auto’s.  Het zuidoosten is weinig bevolkt. Er wonen christenen en moslims door elkaar. Wel jammer, er ligt ineens weer overal troep. Ik blijf het ondenkbaar vinden dat je zo tussen alle zooi wilt leven. Het ligt tussen huizen, langs de kant van de weg, op de markten, mensen picknicken tussen de troep. We hebben een rondleiding gedaan op een koffiefarm waar we verbleven.

Via leuke campsites en mooie wegen bij Dar es Salaam aangekomen. Hier heeft een Nederlander een camping aan de overkant van het water. Een beetje een rommeltje maar wel heel leuk aan het water en we konden er de wagen stallen om naar Zanzibar te gaan. 

Eerst een dag naar Dar es Salaam gegaan. Om er te komen moest je met een klein houten bootje naar de overkant. Viezigheid en geen trap om naar beneden te lopen vanaf het hogere gedeelte. Je moet door het water lopen om in het bootje te klauteren. Het bootje vol met mensen, een man in kapotte kleren met een kip in een gewoven kooi naast me. Als het bootje vol is vaart het weg. Aan de overkant de vismarkt. Heel veel hele kleine visjes en een paar wat grotere. Dan wel oa ook yellowfin tonijn, helaas niet in stukken verkrijgbaar. Dar es Salaam is eigenlijk best een aardige stad voor Afrikaanse begrippen. De markt opgegaan en we zijn naar de kapper geweest. Het is een bonte stoet mensen hier; moslims al dan niet in kleurige gewaden met hoofddoek maar ook wel vrouwen geheel in het zwart met niqaab zodat je alleen de ogen ziet. Ik vind eigenlijk dat de moslimmannen ook eens een week of 2 zo moeten rondlopen, het lijkt me geen doen, de hitte en luchtvochtigheid maken het volgens mij erg zwaar. Ook christenen in ofwel bonte gewaden of degelijke maar wel kleurrijke jurken met een mouwtje of hele mouw en tot ruim over de knie. Verder hier ook meer Indiers dus uiteindelijk een indiaas restaurantje gevonden. Blijft toch altijd heerlijk. We zaten in een erg leuk hostel een stuk verder, op loopafstand van het water. Hier meer expatgebied en de betere restaurants. Sushi aan het water, mmm.

Zanzibar; met de snelboot naar de overkant. $ 35. geweldig! En dat niet zozeer om de stranden. Ons strand in Jambiani heeft altijd wier liggen, het strand loopt heel langzaam af waardoor het met eb iets van honderd meter droog ligt en het zand heel slijkerig aanvoelt. Wel heeft Rein hier tegen de verwachting in kunnen kiten en heb ik nog 2 duiken gemaakt waarvan 1 met prachtige koralen, die zie je door de opwarming van de zee en vervuiling bijna niet meer. Wel het prachtige blauwe water, fijn wit zand en heel veel hele kleine vissersbootjes. Allemaal zelfgemaakt van hout, sommige hebben nog zelfgemaakte spijkers erin. Ze hebben geen elektrische zagen oid dus alles wordt uitgehakt. De kleinste zien eruit als een houten kano met 2 drijvers, de grotere als een roeiboot en je hebt de dhows met zeil. 

We vonden vooral Stonetown heel erg leuk, een oud stadje dat een zeer grote rol heeft gespeeld in de slavenhandel. Daar hadden ze ook een boeiend museum over. Verder kleine kronkelige straatjes met mooie indiase deuren. Straatjes met winkeltjes en hotels die opgeknapt zijn maar ook heel veel straatjes waar de tijd stil heeft gestaan, eeuwenoude huizen, heerlijk rondslenteren. Buiten het oude centrum lelijke sovjetflats maar ook kleine huisjes. Ook hier weer de vissers, visjes liggen te drogen, de netten worden gerepareerd. En aan het water een geweldig restaurant, cape town fish market, uitkijkend over de hele blauwe zee en de zeehaven met containerschepen. Heel veel vis en sushi gegeten, het was echt zo lekker… Ook is er ‘s avonds een vrij toeristische foodmarket waar je vis en seafood kunt kopen (vooral aan een stokje) maar ook shoarma, pannekoeken etc en het streetfood van Tanzania, patat met ei als een soort spaanse tortilla.

Vanuit Stonetown hebben we nog een kruidentour gedaan. Zanzibar is vooral beroemd om zijn kruidnagelen waarvan het hoofdleverancier is maar we zagen ook cardemon, lemongrass, nootmuskaat, vanille, kaneel, zwarte peper, rode pepers, fruitsoorten etc. Door de Indiase invloed kun je overal pilau, gekruide rijst krijgen. Niet met hele kruiden maar rijst gekookt met diverse gemalen kruiden. Lekker. Ook al is de tour toeristisch, het was toch leuk om te zien en aangezien we naar een community garden zijn geweest, help je de gemeenschap ook nog een beetje.

Ja, ik weet het, ik praat veel over eten maar dat wordt op zo’n reis ook wel belangrijk. We eten altijd goed, ik kook veel zelf maar door het beperkte aanbod is het heel fijn als je wat anders eet en aziatisch eten blijft wel favoriet. We hebben altijd wel fruit, nu vooral het goede seizoen; heel veel ananas, verschillende soorten bananen, maracuja, mango, af en toe wat papaya dus iedere ochtend een fruitontbijt. Wel mis ik verschillende soorten groenten. Ook hier kun je altijd wel tomaten, uien en knoflook kopen, groene paprika is ook nog wel te vinden maar daarnaast moet je echt geluk hebben. Nu kun je met deze groentes natuurlijk ook lekker eten maken maar na anderhalf jaar is wat variatie fijn. En verder mis ik verse kruiden. Die kun je echt nagenoeg niet vinden, ook niet op de markten. Een gerecht wordt echt veel lekkerder met verse basilicum, peterselie etc. 

Op het vasteland verder gereisd naar Bagamoyo, een koloniaal plaatsje waar oa de Duitsers hebben gezeten. Er is nog een oud vervallen fort en wat oude gebouwen. Het stelt allemaal niet zo veel voor. Wel is het een spektakel om met zonsopgang te kijken naar de vissers die vertrekken met kun kleine bootjes. Ze vissen nog als eeuwen geleden al zijn er ook wel bootjes met een 15 pk motor erop. Honderden mannen waden door het water naar de houten bootjes. In de middag komen ze terug met vooral manden met duizenden hele kleine glimmende visjes. We hadden nog bedacht dat we daar een lekker gebakken visje zouden kunnen eten of zelf een vis zouden kunnen kopen maar we zijn echt te verwend, we hebben de kleine visjes overgeslagen…

Verder landinwaarts gereisd. Het blijkt dat de regentijd hier nog niet is begonnen. In eerste instantie is alles nog mooi groen. We staan ergens met (uiteindelijk toch nog) uitzicht op Mount Kilimanjaro, met nauwelijks sneeuw op de toppen. Ja, ik weet het, een uitdaging om te beklimmen. Ik ben bijna blij met mijn gammele knie want 8 dagen lopen naar nagenoeg 6000 meter, in de kou slapend in een tentje is niet helemaal mijn ding.

WIJ hebben besloten om een safari van 6 dagen te gaan doen. Als we met onze Steyr in Tanzania de nationale parken in willen, betalen we $500 per dag, zonder overnachting of onze entree. Het duurste tot nu toe. Ter vergelijking; in Zuid Afrika konden we een jaarkaart!  kopen voor $330, voor ons tweeën, voor bijna alle nationale parken, met de Steyr. Dan is de keuze snel gemaakt. In Tanzania heb je prachtige parken maar de meeste slaan we dus over. Maar we gaan nu dus georganiseerd in een landcruiser naar Serengeti (te laat voor de gnoes die over de rivier gaan), Tarangire national park, lake Manyara National Park en ik verheug me ook echt op de Ngorongoro krater, die vol zit met dieren. 

Verder landinwaarts wordt het ineens kurkdroog. In de kleine regentijd is er nauwelijks regen gevallen. Overal zie je verdroogd mais staan. Je ziet Maasai in tradionele kledij met stok maar ook kinderen met kuddes geiten en koeien. Het stof waait overal, er zijn kleine windhozen, er groeit bijna niets. Toch zijn er overal dorpjes. Je vraagt je af hoe ze kunnen overleven. Alles zit onder het zand, er is nauwelijks kleur te zien behalve van de kledij van de mensen en de kleurrijke tuktuks die hier veel zijn. 

Van de doorgaande weg rijden we een uur of zo over een zandweg en dan ineens zijn er de hotsprings die gelukkig gewoon koel zijn. Het is buiten heet met een hele lage luchtvochtigheid. Een kleine oase met het helderste blauwe water, omgeven door palmbomen. Prachtig! Je kunt er heerlijk zwemmen, vissen knabbelen aan je lijf, de lokalen halen kapriolen uit door via een touw het water in te springen, tarzan is er niets bij.

Op de een of andere manier vinden we Tanzania echt heel leuk, het is mooi, het is gevarieerd, er is meer bedrijvigheid. De mensen zijn meer op zichzelf, nog steeds heel vriendelijk maar je loopt niet de hele dag te groeten. Nu dus op weg naar onze safari, het verhaal wordt vervolgd.

We zijn nu echt bezig met de laatste 6 maanden, de tijd is voorbij gevlogen. Burundi stond in de lonely planet nog als erg gevaarlijk te boek maar schijnt nu weer in rustiger vaarwater te verkeren. De grens met Rwanda schijnt ook weer open te zijn dus hopelijk gaan dat onze vervolglanden worden….

Leuk dat jullie ons blijven volgen!