Een nieuw land, vertrek uit Senegal

Uiteindelijk waren er toch nog wel wat dingen te doen aan de wagen. Jorg kwam iedere keer wel weer wat tegen en wij hadden nog steeds geen haast om weg te gaan dus uiteindelijk nog even blijven hangen. Oudejaarsdag verliep als alle andere dagen behalve dat we s middags vast traditioneel getoast hebben met Ton. Het was de laatste jaren traditie om s middags bij de brandstapel van duindorp alvast een glas te drinken met wat goede vrienden. ‘S avonds gewoon bij de wagen / onder de sterren, champagne gedronken met Jorg en Anja, heel rustig en gemoedelijk. We hadden nog naar het dorp kunnen gaan waar wat vuurwerk en feest zou zijn maar daar hadden we eigenlijk niet veel zin in. Wel na middernacht nog even naar het hotel iets verderop gegaan waar ze buiten  muziek hadden en uiteindelijk nog een dj. 

Nieuw jaar, nieuw land en uiteindelijk dinsdag met de zonsopgang vertrokken. Het ging me echt aan het hart, ik heb in Senegal en vooral in Kabrousse een geweldige tijd gehad. Het vooruitzicht van zeer slechte wegen, overal corruptie was nog niet erg aantrekkelijk.

hoe kan het soms toch meevallen; de wegen waren niet best maar die hadden we tussen the Gambia en Senegal al veel erger meegemaakt. De grensovergang is weer bijzonder; zandpaden, veel mensen die weinig producten verkopen, water dat met een emmer uit een put naar boven wordt gehaald. We zouden de eerste post bijna missen omdat het zo’n rommeltje was maar uiteindelijk kom je vanzelf in de juiste gebouwtjes terecht. Nu werd er maar 1x extra geld gevraagd. Je bent er zo een kwartier mee bezig om niet te hoeven betalen, echt vriendelijk was het ook niet van hun kant. Ik wil best betalen als ik een kwitantie krijg, zo niet dan betaal ik ook niet. Ook hier lieten ze ons weer gaan. Met de carnet de passage is het ook goed oppassen; ze zijn het niet gewend dus je moet goed opletten dat ze het juiste deel invullen, op de goede plek een stempel zetten en vervolgens dat ze niet bij iedere controle weer iets gaan doen. We hadden onderweg in Guinee Bissau 7 controles, we zijn ook 7 x gestopt voor de papieren. We hadden als strategie dat ik met alle papieren de deur uit zou springen. Ik liet de politie / gendarmerie / douane dan achter elkaar de papieren zien die ze mogelijk zouden willen controleren; carnet / autopapieren / verzekering / rijbewijs / evt paspoort en zelfs gele boekjes bij de hand voor het geval ze nog wat willen verzinnen. Verder wisten we al dat de gevarendriehoeken werden gecontroleerd (2 stuks) en de brandblussers (ook 2). Een enkele keer wilden ze dan nog de opbouw zien. We lieten het trappetje ingeklapt zodat ze niet makkelijk naar binnen konden komen dus dat ging ook heel goed. Met mijn Spaans en 3 woorden Portugees kon ik dan nog een kort praatje houden en dan konden we weer gaan. Ach, op deze manier krijg je er bijna lol in. Uiteindelijk over 220 km ruim 8 uur gedaan!

We hadden via Jorg en Anja en Nederlanders die hier eerder hebben gereisd, een naam en telefoonnummer gekregen. We hebben contact opgenomen en zo waren wij welkom om op het terrein van het voormalige Nederlandse consulaat te komen staan. Wij zijn er heel blij mee; supercentraal en veilig en er is ook nog water. En toen kreeg Rein wat koorts, toch maar even getest (zelftesten meegenomen uit NL) en bleken we positief voor COVID. Gelukkig mochten we op de compound blijven staan al voelden we ons wel erg lullig. Er brak een saaie week aan waarin we veel hebben gelezen, Rein geklust aan de wagen, Franse les, in de avond een wandelingetje ver bij iedereen uit de buurt. We hadden eigenlijk nauwelijks klachten. Rein testte uiteindelijk 2 dagen voor mij weer negatief en we waren gelukkig op tijd negatief om het weekend naar een eiland te kunnen, Bubaque.