Kenya, de afsluiting van onze reis in Afrika, op naar Oman

Kenya, weer terug op Afrikaanse bodem en weer op pad met de Steyr. Ik heb er naar uit gekeken! Het ging allemaal niet helemaal vlekkeloos want Rein moest in de 2 dagen dat we in Nederland waren een nieuw rijbewijs regelen. Toch wat stress (bij mij dan, niet bij Rein). 

De Steyr is goed verzorgd bij Jungle Junction in Nairobi en reed weer als een zonnetje. Wat een geweldige truck is het toch. We moesten ons papierwerk regelen want de truck stond te lang in Kenya en ons carnet de passage ( soort douanedocument voor de truck) moest bij de grens in- en uitgestempeld worden en we moesten iets regelen voor de road tax. Ook dit was weer spannend, je weet nooit hoe het loopt en het kon betekenen dat we kenya uit moesten, nieuw visum voor uganda en kenya aanvragen en dan hopen dat alles goed gaat.

Wij op pad naar de kleine grens met Uganda, 450 km,  maar helaas… onderweg een kleine aanrijding met een andere truck waarbij onze spiegels elkaar raakten en bij ons ook de band. Een enorme knal, het spiegelglas vloog door de cabine en ineens een kabaal en werd de truck bijna onbestuurbaar. Ik schrok me rot toen ik het zag maar gelukkig was er niemand gewond en bleek de velg niet kapot, alleen de band. De velg is moeilijk vervangbaar dus dat zou echt een probleem zijn geweest. Nu dus vol adrenaline blij dat het niet erger was.

Dan ineens zie je ook hoe alles hier in een stroomversnelling geregeld wordt; de man die achter ons reed bleef bij ons om ons te ondersteunen, de politie en monteur werden gebeld, wij hadden het hele dorp om ons heen staan, de monteur wist hoe ons velg systeem werkte en mbv benzine in brand steken werd de band op de velg gekregen. Wij moesten de schade aan de andere truck betalen (ruit, spiegels, deel deur), er ging wat geld over en weer en na 3 uur konden we weer verder rijden. Vol adrenaline met eigenlijk een heel goed gevoel dat alles zo goed was gegaan. We zetten de man die ons had geholpen af en hij zei dat we veilig bij het benzinestation konden staan. Het was inmiddels allang donker en er bleek een heel brakke bar / restaurant naast te zijn. Precies wat we nodig hadden. Keiharde muziek en voetbal met luid gejuich, wat (sensueel) gedans en na 1,5 uur ook nog eten gekregen (lokale kip met rijst). 

De dag erna verder naar de grens gereden. De grenspost was nog niet klaar maar de computers werkten al wel. Ze konden dus meteen zien dat we te lang in het land waren met de Steyr, kost meer dan 500$ voor de roadtax. We hadden een recu van Jungle Junction en na wat heen en weer gepraat mochten we een brief schrijven met verzoek tot kwijtschelding, die door hun werd gedicteerd. Vervolgens werd het meteen goedgekeurd en stempelden ze ook ons carnet in en uit en kregen we bananen. Een hele opluchting, nu konden we echt de boot naar Oman regelen.

Het verkeer hier is een ramp; heel veel trucks, bijna geen plek om in te halen, heel langzaam rijdend verkeer tussendoor, koeien die oversteken, schapen die ineens de weg oprennen, busjes die ineens voor je schieten, het is continu opletten. Dat geldt voor ons allebei want we hebben het stuur aan de linkerkant ipv rechts hier waardoor ik ook telkens mee moet kijken. Maar toch, een stuk relaxter weer teruggereden naar Nairobi.

Het is niet altijd makkelijk om een goede overnachtingsplek te vinden dus maar bij een brug die ze aan het aanleggen zijn, gaan staan. We werden op sleeptouw genomen door een dorpsbewoner die ons zijn huis en familie liet zien. De familie woont bij elkaar op een groot stuk land, ieder zijn eigen huis, het land bebouwen ze samen. Zijn huisje was echt piepklein. In het keukentje van iets van 1,5m x 1,5 m werd op houtvuur gekookt en ipv lades en kastjes was er plek voor de kippen en de kuikens. In de woonkamer was net plek voor een bankje en een tafeltje en veel religieuze afbeeldingen. Was erg gezellig.

Hierna op mooie plekken gekampeerd; bij tientallen erg lelijke Mariboes die veel lawaai maken maar die ook leuke, lelijke jonkies hadden en later bij een klein natuurparkje. Dat was echt geweldig; we stonden op een veld en om ons heen liepen de zebra’s, giraffes, wildebeesten, herten en apen. Als ze de kans kregen kwamen ze ons veld op en we konden ook gewoon tussen ze door lopen. Meestal zijn de zebra’s erg schuw maar hier liepen ze helemaal niet weg. Het lag aan een meertje met prachtig uitzicht, we hebben genoten!

Eenmaal terug in Nairobi alle regelwerk gedaan voor het transport van de Steyr en afgesproken met Gavin en Sarah, mijn vrienden uit Wales die op de Palm in Dubai wonen. Wij gaan daar een paar dagen langs terwijl de Steyr onderweg is naar Oman. 

Na onze tijd onderweg tijd voor een pedicure. “ Bent u in de bush geweest?’ Eh, ja… Bleek dat ik een larve / beest in mijn teen had zitten… Gatver! Had er niets van gemerkt maar ze vertelde me dat het een grote worm kon worden en dat in mijn kleine teen…. Ieuw. Dat verhaal ken ik…

Nog even langs het erg toeristische giraffecentre gegaan in Nairobi en toen was het alweer tijd om te gaan….

Ik heb onwijs veel zin in het Midden Oosten, ook in deze roerige tijden maar zal Afrika ook wel missen. Rein was wel klaar met alle beesten maar ik vind het reizen hier (vooral in oost - zuidelijk afrika) erg leuk en word ook nog erg blij van de tigste giraffe of olifant. 

Morgen gaat de wagen op de boot en vliegen wij naar Dubai.

Leuk om ook van jullie te horen hoe het gaat, uiteraard ook per what’s app etc

voor nu, lieve groet uit Kenya