Toch wat anders dan gepland….

We hadden het plan om, onderweg naar Al Hoceima, naar een klein kustplaatsen door te rijden omdat je daar aan het strand kunt staan bij het Palmrestaurant met zeer goed eten, met een vriendelijke eigenaar. Kortom; zeer goede recensie op Park4night, een van de apps die we gebruiken voor overnachtingen. Nog geen 60 km rijden al kost dat enige tijd door de bergen. Onderweg waren de watervallen Akchour, maar 6 km van de weg af. Ach, waarom niet, we hebben de hele dag de tijd. Steyr geparkeerd, toch nog een stukje lopen naar wat wij dachten waar de watervallen waren maar het bleek dat we daarvoor door moesten lopen naar de kleine, of verderop de grote watervallen. Een prachtig natuurgebied in de bergen waar je niet snel verkeerd kunt lopen omdat er overal paadjes zijn, met in het begin restaurantjes met stoeltjes in het water. De wandeling was zo mooi dat rein zelfs zei dat het 1 van de mooiste was die hij ooit heeft gemaakt. Omdat we totaal niet voorbereid waren, liepen we op onze (teen) slippers en bleek het toch iets verder dan verwacht met aan het eind nogal wat beklim en geklauter wat mij nooit zo goed afgaat. Uiteindelijk hebben we er 4 uur over gedaan heen en terug en moesten we echt onwijs lachen toen we het miezerige straaltje zagen wat uit de grote waterval kwam. Tja, het najaar is meestal niet de beste tijd om een waterval te bezoeken. 

Aangezien we naar een lekker restaurant zouden gaan, hier de restaurantjes overgeslagen en doorgereden. We kwamen bij zonsondergang aan bij het plaatsje en toen begon het gezoek. We konden het niet vinden. Uiteindelijk met de wagen het strand opgereden om daar te gaan zoeken want het zou daar in de buurt moeten zijn. We konden maar 1 palm vinden in de buurt van de coordinaten en vertelde de eigenaar van het restaurantje op het strand alleen in juli / augustus open te zijn geweest. Er stond nog een Duits stel en wij mochten daar wel blijven overnachten. Opeens verscheen er een militair met AK47 of vergelijkbaar, die ons vertelde dat het verboden was om te blijven. Er ontstond een woordenwisseling met de eigenaar, er kwam een politie-agent bij, nog meer gedoe terwijl de eigenaar ons bleef verzekeren dat het geen probleem was. Ondertussen was het donker en hadden wij ook geen alternatieve slaapplaats in de verre omtrek en in het donker wil je ook niet rijden. Afwachten maar. De Duitsers vertelden dat ze 2 dagen in Marokko waren, ze de vorige dag een gedoe hadden gehad omdat hij een foto had gemaakt van een bootje dat op militair gebied bleek te liggen en was hun paspoort al 6x gecontroleerd. Maar ze hadden wel toestemming om te blijven staan. Uiteindelijk kwam er een nog hogere in rang, onduidelijk wat want hij was in trainingspak en was het ok om te blijven, op het terrein van het restaurantje. Op het strand werd de hele nacht gepatrouilleerd met zaklampen, ws voor immigranten. Dit terwijl we niet in de buurt zijn van Ceuta en Melilla, de Spaanse enclaves waar veel vluchtelingen naartoe willen. Wij waren blij dat we mochten blijven. Zo werd het al met al toch nog een intensieve dag.